Biosfeerreservaat Rhön en natuurpark Hessische Rhön

Wie door de Rhön reist, zal met name één ding waarderen: de weidse verten ervan. De vroegere vulkanische kegels, die het middelgebergte domineren, zijn weinig bosrijk in vergelijking met andere lage bergketens. Daardoor kan het uitzicht vrij uitzwerven over het landschap dat hier door de eeuwen heen is ontstaan. Het land van de weidse verten heeft echter nog meer te bieden. Vrijwel geen enkel ander Duits middelgebergte is zo veelzijdig: Spookachtige, hooggelegen moerassen worden afgewisseld met bonte bergweiden waar de vlinders dansen. Natuurliefhebbers die er oog voor hebben, stuiten hier nog steeds op allerlei dier- en plantensoorten die elders met uitsterven bedreigd worden. Hetzelfde geldt voor de lieflijke landschappen met weideboomgaarden en schilderachtige weiden waar de kuddes Rhönschapen overheen trekken. In het UNESCO-biosfeerreservaat Rhön zijn natuur en cultuur goed met elkaar in evenwicht. De opzet van het reservaat is immers om beide met elkaar te verenigen. Anders dan bij een natuurreservaat gaat het dus niet alleen om natuurbehoud, maar ook om menselijke activiteiten zoveel mogelijk in harmonie te brengen met de natuur. Een uit het leven gegrepen voorbeeld hiervan is het Rhönschaap. Want het waren de Rhönschapen die het land van de weidse verten zijn typische gezicht gaven. De Rhön werd ooit “Buchonia” genoemd, omdat het er zo heuvelachtig was en er veel beukenbomen groeiden. Maar al in de Middeleeuwen is men de omgeving hier gaan ontbossen, om de schapenkuddes te laten grazen. Door hier te grazen zorgden de dieren dat het landschap niet opnieuw overwoekerd kon raken. Ook vandaag de dag nog kunt u als u in de Rhön bent hele kuddes Rhönschapen zien.